Fjalëformim i zhargonit të Tiranës, me burim nga farmakologjia. Përdoret kur personi nuk kupton fare, por merr kuptim të dyanshëm dhe shumë ironik, pasi me konstatimin loqemicinë vjen tërthorazi edhe mundësia e shërimit. Paraqet mundësi të mëdha në rikrijime shumë pjellore si “loqemicinizim”, “loqemicinologji”, analoge me vulgaret “karepsje”, “loqepsje” etj.
– Është i smut’ fare, loqemicinë