Vervele

Me theks fundor. Fjalë me përdorim të kufizuar gjeografik (jug) që do të thotë: “njeri shumë i levizur”, por në kuptimin hiperaktiv, bythëlëvizur.

– Është vervele i madh, nuk lë dy gurë bashkë.

Loqemicin

Fjalëformim i zhargonit të Tiranës, me burim nga farmakologjia. Përdoret kur personi nuk kupton fare, por merr kuptim të dyanshëm dhe shumë ironik, pasi me konstatimin loqemicinë vjen tërthorazi edhe mundësia e shërimit. Paraqet mundësi të mëdha në rikrijime shumë pjellore si “loqemicinizim”, “loqemicinologji”, analoge me vulgaret “karepsje”, “loqepsje” etj.

– Është i smut’ fare, loqemicinë